środa, 10 maja 2006

Piłkarze Legii Warszawa zapewnili sobie ósmy w historii tytuł mistrza Polski. W środę Legia pokonała Górnika Zabrze 1:0.

Klub, którego nazwa nawiązuje do Legionów Piłsudskiego, założono w czasie pierwszej wojny światowej, w kwietniu 1916 roku, na Wołyniu, podczas spokoju na froncie. Wtedy to żołnierze Kompanii Sztabowej Legionów, pochodzący głównie z południowej Polski, Krakowa i Lwowa, grali w piłkę nożną.

Jednym ze współzałożycieli legionowej drużyny piłkarskiej był zawodnik Cracovii i reprezentant Polski Stanisław Mielech, późniejszy dziennikarz i publicysta.REKLAMA Czytaj dalej

Do 1920 roku nie używano nazwy Legia, potem był to WKS Legia (a nie, jak w latach 50. CWKS). Pierwszy mecz w stolicy "Legia" stoczyła z lokalnym rywalem, Polonią - 29.04.1917 r., na Agrykoli, w pobliżu miejsca, gdzie dziś stoi stadion legionistów (wybudowany w latach 1927-30), a noszący wówczas imię marszałka Józefa Piłsudskiego. Padł wówczas remis 2:2.

19 sierpnia 1917 r. legioniści wystąpili w Krakowie, odnosząc sensacyjne zwycięstwo nad Cracovią 2:1.

Po wojnie, wielosekcyjny klub był zwolennikiem utworzenia ligi, co nastąpiło w 1926 r. Rozgrywki ruszyły w sezonie 1926/27 i do 1936 r. Legia plasowała się w czołówce. Jednak w 1936 r. klub spadł do A-klasy.

W przedwojennej Legii grali legendarni piłkarze, jak Henryk Martyna (reprezentant Polski), Józef Ziemian, a także napastnicy, zwani wówczas "główkarzami": Marian Łańko, Józef Nawrot, Józef Ciszewski.

Od 1948 r. klub już nie opuścił ekstraklasy. Przez cztery lata środkowym napastnikiem wojskowej drużyny i jej najlepszym strzelcem był Kazimierz Górski. Zauważono jego walory i w 1948 r. zadebiutował w reprezentacji Polski. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Górski pozostał w Legii jako asystent trenera Wacława Kuchara, a potem Węgra Janosa Steinera. Miał powrócić do Legii jako jej pierwszy trener jeszcze dwa razy.

Z powojennych losów klubu należy wymienić połowę lat 50., uważanych za najlepszy czas dla zespołu z Łazienkowskiej, który występował wówczas pod nazwą CWKS Warszawa, bo słowo Legia źle się kojarzyło ówczesnym władzom. W 1955 i 1956 r. "wojskowi" zdobyli zarówno tytuł mistrza Polski, jak i Puchar Polski. Dopiero niemal 40 lat później w 1994 i 1995 r. potrafili to powtórzyć ich "piłkarscy wnukowie".

W klubie lat 50., trenowanym przez Wacław Kuchara, a potem, importowanego z Węgier Janosa Steinera, grały takie gwiazdy, jak bramkarz Edward Szymkowiak, obrońcy Henryk Grzybowski, Marceli Strzykalski, pomocnicy - Edmund Zientara, Lucjan Brychczy - wirtuoz i snajper zespołu, Henryk Kempny, Edmund Kowal oraz bramkostrzelny Ernest Pol.

Brychczy, doskonały technicznie i szybki pomocnik, niemal całe piłkarskie życie związany był z Legią (po opuszczeniu rodzinnego Śląska), jest dotąd rekordzistą jeśli chodzi o występy w jej barwach i liczbę strzelonych bramek (452 mecze - 225 goli). Dotychczas też jest w sztabie szkoleniowym Legii, mimo że za miesiąc skończy 72 lata.

Musiał Brychczemu ustąpić pola w tej klasyfikacji inny as stołecznej jedenastki z lat późniejszych, Kazimierz Deyna, który wybiegał na boisko w koszulce z literą "L" 390 razy, strzelając 141 goli.

Po 1956 r. drużynę stołeczną przejął trener Ryszard Koncewicz (późniejszy trener kadry). W czasach Deyny, Roberta Gadochy i braci Blautów, Legia, której trenerem został tymczasem czechosłowacki szkoleniowiec Jaroslav Vejvoda, sięgnęła po mistrzostwo ligi (1969, 1970), ale też dotarła do półfinału rozgrywek klubowego Pucharu Europy, przegrywając w tej fazie ze słynnym Feyenoordem Rotterdam, po 0:0 w Warszawie i 0:2 na wyjeździe.

Od sezonu 1974/75 szkoleniowcem Legii był Andrzej Strejlau. Grali nadal w drużynie Deyna, Gadocha, ale też Lesław Ćmikiewicz, Władysław Stachurski, Jan Pieszko, Tadeusz Nowak (zwany Ferrari).

Potem przez Legię "przewinęli" się tacy zawodnicy jak Marek Kusto, Krzysztof Adamczyk, Stefan Majewski, Adam Topolski, Mirosław Okoński, Henryk Miłoszewicz.

W połowie lat 80. Legią zajął się były trener reprezentacji Polski - Jerzy Engel, a jego asystentem był Brychczy. "U Engela" grali Dariusz Dziekanowski, Andrzej Buncol, Dariusz Wdowczyk, Dariusz Kubicki, Jarosław Araszkiewicz, Leszek Pisz.

We wczesnych latach 90. gwiazdą zespołu Janusza Wójcika był równie Wojciech Kowalczyk, srebrny medalista IO z Barcleony, warszawiak z Bródna.

Pod wodzą Wójcika legioniści sięgnęli po tytuł mistrzów Polski w 1993 roku. Tytuł został im jednak odebrany decyzją Polskiego Związku Piłki Nożnej, którego działacze mieli zastrzeżenia do czystości i sportowego ducha w ostatnim meczu ligowym Legii, która pokonała w Krakowie Wisłę 6:0. Od tego czasu niechęcią do piłkarskiej centrali pałają najbardziej zagorzali fani zespołu z Łazienkowskiej.

Z zespołem pożegnał się Janusz Wójcik, którego następcą został były piłkarz Legii i asystent Wójcika Paweł Janas.

Jego praca szybko przyniosła efekty. W dwóch kolejnych sezonach Legia zdobywała tytuł najlepszej drużyny w kraju. Dobra gra zaowocowała awansem do piłkarskiej Ligi Mistrzów, w której warszawianie odpadli dopiero w ćwierćfinale.

Drużyna, która dzielnie spisywała się na europejskich boiskach szybko się rozpadła. Zmiany kadrowe i niejasna sytuacja finansowa spowodowała, że Legia nie potrafiła nawiązać do wcześniejszych sukcesów. Mimo że co roku przystępowała do rozgrywek jako jeden z faworytów.

Tytuł mistrzowski wkrótce powrócił do Legii - po siedmiu latach od ostatniego sukcesu. W nowym systemie rozgrywek podopieczni serbskiego szkoleniowca Dragomira Okuki nie pozostawili rywalom złudzeń. W rundzie wiosennej w gronie ośmiu zespołów walczących o mistrzostwo Polski legioniści na jedną kolejkę przed zakończeniem rozgrywek nie zanotowali żadnej porażki i zapewnili sobie miano najlepszej polskiej drużyny w sezonie 2001/2002.

W kolejnych sukcesach legioniści zajmowali odpowiednio czwarte, drugie i trzecie miejsce. Aspiracje były większe, dlatego m.in. z funkcją szkoleniowca pożegnał się Dariusz Kubicki.

Ósme mistrzostwo Polski piłkarze Legii powtórzyli po czterech latach przerwy. Szkoleniowcem jest Dariusz Wdowczyk, który jako zawodnik też grał w stołecznym klubie. W gronie jego współpracowników są m.in. niedawni gracze - Marek Jóźwiak i Jacek Zieliński.

wp.pl

Projekt graficzny Positive Design Przemysław Półtorak.
Opieka Krzysztof Baryła.
Wszelkie prawa zastrzeżone 2007 r.